W dniu 09.01.2017r. grupa uczniów naszego Liceum udała się do Ośrodka Caritas Błogosławionej Karoliny w Lędzinach. Mogliśmy zobaczyć jak wygląda praca z niepełnosprawnymi oraz przekonać się jak potrzebna jest im pomoc.
Na początku Pani Anna Kołodziejczyk, zastępca dyrektora, oprowadziła nas po ośrodku i wszystkich pracowniach: ceramicznej, informatycznej, artystycznej, gospodarstwa domowego oraz wielu innych. Podopieczni mogą tam rozwijać swoje talenty, a jednocześnie uczyć się nowych rzeczy.
Właśnie tam powstają te wszystkie piękne prace, które możemy kupić na festynach czy jarmarkach przedświątecznych. Dzięki funduszom zebranym ze sprzedaży pomagamy przy realizacji terapii i rozwijaniu się tego miejsca. Mieliśmy również okazję zobaczyć jak wyglądają zajęcia z dziećmi z ośrodka rehabilitacyjno- edukacyjno- wychowawczego. A nawet jak odbywa się dogoterapia- raz w tygodniu odbywają się zajęcia terapeutyczne z wyszkolonym do tego psem.
Później zostaliśmy zaproszeni na słodki poczęstunek i rozpoczęło się wspólne kolędowanie wraz z podopiecznymi ośrodka. Dzięki naszemu szkolnemu chórowi mogliśmy wyśpiewać kolędy i pastorałki, a atmosfera była wspaniała. Radość płynąca od tych ludzi udzieliła się chyba wszystkim i na twarzy każdego pojawiał się uśmiech. Na koniec naszej wizyty mogliśmy powiedzieć o swoich wrażeniach.
Byliśmy zaskoczeni jak łatwo podopieczni potrafią nawiązać kontakt z drugą osobą, oraz jak chętnie chcieli z nami porozmawiać i spędzić trochę czasu. Dało nam to dużo do myślenia, ponieważ my w pełni zdrowi ludzie nie czerpiemy radości z drobnostek. Większość rzeczy, które nam się przytrafiają bądź, które już posiadamy są dla nas czymś oczywistym. Niepełnosprawni cieszą się z drobiazgów i powinniśmy się tego od nich nauczyć.
Spotkanie i możliwość porozmawiania z tak pozytywnymi ludźmi było ciekawym doświadczeniem. Atmosfera, która tam panuje daje poczucie domowego ciepła. Mogliśmy być sobą, nie zastanawiać się jak inni nas odbiorą, co pomyślą i co o nas powiedzą, bo wiedzieliśmy, że nie będzie to nic złego, ponieważ są to po prostu dobrzy ludzie. Tak miłe, prawdziwe i cudowne osoby trudno jest spotkać w codziennym życiu. Myślę, że każdy powinien czegoś takiego doświadczyć. Pomimo towarzyszącej na początku spotkania bariery, względem osób niepełnosprawnych, którą trudno jest czasem pokonać.
Ogromny szacunek należy się wszystkim Pracownikom Ośrodka. Praca tam wymaga ogromnego poświęcenia, a przede wszystkim chęci. Opiekunowie muszą codziennie stawiać czoła nowym problemom, ale mimo to nie poddają się i wciąż z pasją niosą pomoc podopiecznym. Efekty, które przynosi ich praca dają nadzieję chorym oraz ich rodzinom.
Liczymy na kolejne zaproszenie, by móc jeszcze raz spędzić tak miło czas.
Zdjęcia: Hildzia Grzegorzek
